Backpackers met een ocean view

Daar is tie dan: het eerste (en misschien wel het laatste verhaal uit OZ). Niet het laatste omdat we zo weinig meemaken, maar omdat je hier kan doen waar je zin in hebt, dingen waarvan je een grote glimlach op je gezicht krijgt. Inmiddels zijn Fenna en ik ruim twee weken in Australië en wat is het toch ongelofelijk tof.... 

Na een reis van 33 uur & 2 nachten slaap van zo'n halfuur was het eindelijk zover. De reis waar wij al zolang naar uitkeken was nu écht begonnen. Binnen een paar minuten zouden we landen op Sydney. Het was extra bijzonder, omdat ik na een halfjaar m'n broer Stefan en schoonzusje Lisa weer een dikke knuffel kon geven. Voor ik het wist zat ik in hun auto, waarmee links werd gereden. Met welke verhalen begin je eigelijk, na zo'n lange tijd? 

Zo begon onze reis in Sydney, waar we vanaf onze slaapkamer uitzicht hadden op het fotogenieke Opera House & The Harbour Bridge. Om zo snel mogelijk in het ritme te komen, was het verstandig om een wekker te zetten voor de volgende ochtend. Toen het meest nare geluid (ever!) van zich liet horen, vond ik het tijd om hem gelijk uit te zetten. Toen ik vervolgens wakker werd en naar de klok keek, zag ik tot mijn verbazing dat het al over enen was. We hadden 16 UUR geslapen. Na een aantal dagen in het mooie, maar drukke Sydney was het tijd om verder omhoog te reizen, om zoveel mogelijk van de eastcoast te kunnen zien. 

Vrij snel daarna werd het tijd voor de camper, onze hippie drift. Al snel hingen de lampionnetjes van de Hema erin en hadden we de juiste wijn gevonden voor in onze fancy minibar. Van Sydney tot Brisbane hebben we volop genoten van deze drift, zo vals mogelijk gezongen en iets te veel koekjes gegeten. De meest bijzondere camping was sowieso de parkeerplaats. Vol goede moed kwamen we na een lange en zware tocht aan bij de "camping". Toen we iemand vroegen waar de camping precies was, werden we raar aangekeken. Het was gewoon een parkeerplaats met toevallig een douche.  

Op naar de volgende bestemming: familie!! Wat een warm welkom bij beide nichtjes van m'n vader, die al jaren in Australië wonen. We maakten kennis met Ineke en Garry, die speciaal voor ons de Nederlandse vlag hadden gehesen. We kletsen, dronken thee en stookten de openhaard behoorlijk op. Onderweg naar Joke en Greg zijn we gestopt voor een kudde kangoeroes. We aten uitgebreid, om vervolgens in slaap te vallen door het geluid van de banjo. De volgende morgen kregen we een rondleiding door de bamboekwekerij en maakten we een tripje naar het strand. 

Aangezien het hier 8 uur later is, we 2 nachten praktisch op de grond hebben geslapen & we de komende 17 uur in de bus moeten vertoeven, wordt het tijd om er een einde aan te maken. Best moeilijk om het kort te houden. En dan valt er nog zo veel te vertellen.. Oke, om het af te leren: 

Wist je dat? 

- wanneer je om 2 bolletjes ijs vraagt, je er zo'n 6 krijgt. Best moeilijk om dat op je hoorntje te laten zitten... Gelukkig kun je hier van de grond eten. 

- we dwars door een foodcourt liepen met onze douchespullen. WE KONDEN EINDELIJK WEER!!

- er voor dezelfde nacht twee hotelkamers op onze naam stonden? 

- je na de meest oncomfortabele slaapplekken, jezelf best mag trakteren op een hotel met bubbelbad en ocean view? 

Adios en zoals ze hier zeggen: no worries ;)